De vraag stellen is hem beantwoorden. In dit geval door researcher David Burkus die vaststelt dat moderne organisaties hun beloningsbeleid volledig transparant maken. De reden? Zo besparen zij geld. Veel geld volgens Burkus. Die besparing komt vooral uit de onderhandelingen over het salaris. Medewerkers lopen namelijk permanent rond met het idee te worden onderbetaald.
Salaris collega vaak hoger ingeschat
Wat hij zegt is niet helemaal nieuw. Onderzoek toont al langer aan dat wie het salaris van zijn naaste collega niet kent, ervan overtuigd is dat dit hoger is dan z’n eigen loon. Dat opgeteld bij het gegeven dat driekwart van het personeel er van overtuigd is beter werk af te leveren dan de rest. Kortom, de behoefte aan meer salaris is begrijpelijk. Hou dat als baas dan nog maar eens in de hand.
Daar is een oplossing voor!
Laat ik voorop stellen dat exact weten wat je collega verdient niet persé nodig is voor een transparant beloningsbeleid. Volledige openheid bestaat wat mij betreft uit een positief antwoord op de volgende vragen.
- Beschikken wij over een systeem dat uitlegt hoe complex mijn functie of rol is (EN WEL ZO DAT IK HET SNAP!)
- Hebben wij een salarisstructuur en zo ja, wat is die dan?
- Wordt de salarisstructuur consequent toegepast of is sprake van inflatie?
- Waarom is de loonlijn getrokken zoals die getrokken is?
- Op basis van welke kwalitatieve criteria worden mijn kwaliteiten gewaardeerd en komt de uitkomst daarvan overeen met het beeld dat ik van mijzelf heb?
- Op basis van welke criteria kan ik salarisverhoging krijgen?
- Aan welke eisen moet ik voldoen om een variabel inkomen te krijgen?
- Welke criteria liggen ten grondslag aan het promotiebeleid?
- Kan ik mijn loopbaan een bestemming geven: wat is mijn perspectief in relatie tot mijn talent?
- Kan ik hierover met mijn manager praten?
Tja, dat is even iets meer werk dan elkaar bijpraten over wat je precies verdient. Wij adviseren daarom het accent te leggen op 1, 5, 9 en 10. Dan ben je al een heel eind op weg.